کد مطلب:298722 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:224
امیرالمؤمنین علی و شیعیان او
مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام پیشوای شیعیان، رهروان خط رسالت بود.
در تفسیر «الدر المنثور» آمده است، پیامبر اكرم صلی اللَّه علیه و آله به حضرت علی علیه السلام اشاره كرده و فرمود:
«هذا و شیعته هم الفائزون و هم خیر البریة» [1] .
(این و پیروانش رستگارند و ایشانند بهترین خلق خدا)
ابوحاتم رازی گفته است: پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نام شیعه را روی عمار، ابوذر، سلمان و مقداد گذاشت. [2] «این چهار نفر اصحاب را همه شیعیان آنها را «چهار ركن» (الاركان الاربعه) می دانند». [3] .
پس از رحلت رسول اكرم صلی اللَّه علیه و آله، حضرت زهرا علیهاالسلام هسته ی مركزی مكتب تشیع بود. [4] .
و شیعیان برای بیعت با علی علیه السلام در خانه حضرت زهرا علیهاالسلام اجتماع كردند. [5] .
حضرت زهرا علیه السلام بنا بر نص صریح خداوند و احادیث نبوی، علی علیه السلام را وارث راستین میثاق الهی میدانست و در دفاع از حریم ولایت و امامت قیام نمود.
اهداف و آمال حضرت زهرا علیهاالسلام و علی علیه السلام در مخالفت با خلافت ابوبكر، با مقاصد دیگر گروههای موجود در مدینه تفاوتی اساسی داشت. همه ی آمال آن دو بزرگوار به توحید ختم می شد.
شیعیان حضرت حضرت علی علیه السلام [6] نیز عشق و ایمان به خدا و پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و اهل بیت در قلبشان حك شده بود، اما از نیروی انسانی، نظامی و اقتصادی برای قیام علیه حكومت، نامشروع ابوبكر و احقاق حق امیرالمؤمنین علی علیه السلام، برخوردار نبودند.
[1] پيدايش شيعه، آيت الله جعفر سبحاني، استاد جعفر الهادي، اداره كل پشتيباني فرهنگي، بي تا، ص 7 به نقل از تفسير الدر المنثور، جلد ششم، ص 379.
[2] پيدايش شيعه، ص 8،
[3] تشيع در مسير تاريخ، ص 46.
[4] ر. ك: خصال، ص 69.
[5] ر. ك: الكامل، جلد دوم، ص 327.
[6] جهت اطلاع بيشتر درباره ي شيعيان حضرت علي عليه السلام پس از رحلت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله رجوع شود به: الاصابة، اسدالغابة، المستدرك علي الصحيحين، حليةالاولياء. اين افراد به جز بني هاشم عبارتند از: حذيفة بن اليمان، حذيفة بين ثابت ابو ايوب انصاري، سهل بن حنيف، عثمان بن حنيف، البرعة بن غريب الانصاري، ابي بن كعب ابوذر غفاري، عمار بن ياسر، مقداد، سلمان فارسي، زبير بن عوام، خالد بن سعيد. هم چنين رجوع شود به تشيع در مسير تاريخ، ص 46. در اين صفحه آمده است: از نظر تاريخي بدون ترديد اين مردان اولين حزب شيعه را تشكيل دادند.